تحقیقات دانشمند ایرانی به نتیجه رسید؛ پیشبینی و درمان سرطانهای نوع CLL و B Cell
مصطفی سعیدی، گروه واحدهای دانشگاه آزاد خبرگزاری آنا- دکتر آرش ستاری فوق دکتری ژنتیک سرطان (Genetic of Cancer) از دانشگاه اوهایوی آمریکاست که سرپرستی تیم تحقیقاتیcomprehensive cancer center در ایالت اوهایو را به عهده دارد و پس از تحقیقات بر روی دو نوع سرطان خون به راههای برای پیشبینی و درمان سرطانهای نوع CLL و B Cell Lymphoma دست یافته است.
این عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، فارغالتحصیل دانشگاه تربیت مدرس تهران است که پس از آن به عضویت هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان درآمد و برای ادامه تحصیل در مقطع دکتری تخصصی رشته «Translational Medicine» به ایتالیا رفت و به عنوان نفر اول از سوی وزارت تحقیقات و پژوهش کشور ایتالیا بورسیه شد.
وی برای ادامه تحصیل در مقطع فوق دکتری دانشگاه اوهایو آمریکا را انتخاب کرد و با تامین هزینههای تحقیقات از سوی پروفسور «Carlo M Croce» یکی از شناختهشدهترین محققان سرطان دنیا، به عنوان سرپرست تیم تحقیقاتی مرکز سرطانشناسی دانشگاه اوهایو آمریکا، پژوهشهای خود را آغاز کرد و پس از پایان تحقیقات اکنون به ایران بازگشته است.
این عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری آنــا، درباره موضوع تحقیقات خود که برای نخستین بار در جهان انجام شده و به نتایج قابل توجهی دست یافته است، اظهار کرد: «این پروژه تحقیقاتی در زمینه تشخیص زودهنگام و امکان درمان دو نوع از شایعترین سرطانهای خون به نام CLL و B Cell Lymphoma در «مرکز سرطانشناسی دانشگاه اوهایو» آمریکا انجام شد.»
وی ادامه داد: «با توجه به اینکه سرطان خون دارای انواع مختلفی است، در این دوره تحقیقاتی، انواع آن را مورد بررسی و مطالعه قرار دادیم و موفق شدیم در دو نوع CLL و B Cell Lymphoma، یک «نشانگر زیستی» (Biomarker) پیدا کنیم که میتواند به عنوان عامل تشخیص زودرس و عامل بالقوه درمانی، مورد استفاده قرار گیرد.»
ستاری در این باره گفت: «لنفوم سلولهای B، سرطانی است که در سلولهای بافت لنفاوی ایجاد میشود و در این سرطان، یک نوع از سلولهای ایمنی بدن به نام لنفوسیت، بدخیم و کشنده شده و تکثیر مییابد. لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) نیز بیماری است که در آن تعداد لنفوسیتها در بدن، افزایش بیش از اندازه و غیر قابل کنترل پیدا میکند.»
این محقق دانشگاهی افزود: «در مرحله دیگر تحقیقاتی، میزان بیان این «نشانگر زیستی» را مورد بررسی قرار داده و متوجه شدیم که با افزایش یا کاهش میزان بیان آن به وسیله روشهای ملکولی و بیوتکنولوژیکی، میتوان از این Biomarker به عنوان ابزاری در روند درمان CLL استفاده کرد.»
انتهای پیام/